асосий менюАсосий менюМахсус бўлимларҚўшимча бўлимАмал мавсуми |
асосий қисм
E'ng go'zal qissa8039 марта кўрилган Mundarija
1- Ajoyib tushYusuf kichkina bola e`di. Uning o`n bitta akasi bor e`di. Yusuf chiroyli va ziyrak bola e`di. Otasi Ya`qub uni boshqa o`g`illaridan ko`ra ko`proq sevar e`di. Yusuf kechalarning birida ajoyib tush ko`rdi. U tushida o`n bitta yulduz, Quyosh va Oyning o`ziga sajda qilayotganlarini ko`rdi. Kichik Yusuf bu tushidan hayratga tushdi! Chunki u tushni tushunmagan e`di. Axir yulduzlar, Quyosh va Oy qanday qilib odamga sajda qilishi mumkin?! Kichik Yusuf Otasi Ya`qubning oldiga bordi va unga tushini aytib berdi: "Otajon, men o`n bitta yulduz, Quyosh va Oyning menga sajda qilganlarini (tushimda) ko`rdim". Yusufning otasi Ya`qub payg`ambar e`di. Ya`qub bu tushdan xursand bo`ldi va dedi: "Hoy Yusuf, Alloh senga ne`matlarini serob qilsin, tez kunda sening boshingga ajoyib ishlar keladi. Bu tush ilm va payg`ambarlikdan xushxabardir. Alloh ta`olo bobolaring Ishoq va Ibrohimlarga ham ko`p ne`matlar ato e`tgan e`di. Alloh senga ham, Ya`qub xonadoniga ham ne`matlar ato e`tadi". Ya`qub yoshi ulg`aygan va narsalarning tabiatlarini yaxshi bilgan odam e`di. Ya`qub Shayton odamlarga qanday g`olib bo`lishi va odamlarni qanday o`yinchoq qilib olishini yaxshi bilar e`di. Shuning uchun ham o`g`li Yusufga: "O`glim, bu tushingni akalaringning birortasiga aytib berma. Aytib bersang ular senga hasad qilishib, dushman bo`lib qoladilar"- dedi. 2 – Akalarning hasadiYusufning bir onadan tug`ilgan ukasi bor e`di. Uning ismi Binyamin e`di. Ya`qub bu ikki o`g`lini juda ham yaxshi ko`rar, boshqa farzandlarini ular kabi suymas e`di. Akalar Yusuf va Binyaminga hasad va g`azab qilishar hamda: "Nega otamiz Yusuf va Binyaminni bizdan ko`ra ko`proq yaxshi koradi? Nega otamiz bizlarni Yusuf va Binyamin kabi yaxshi kormaydi? Axir bizlar kuchga to`lgan yigitlar bo`lsak? Bu ajoyib ishku!"- der e`dilar. Yusuf kichkina bola e`di. U Ko`rgan tushini akalariga aytib berdi. Tushni e`shitgan akalarning g`zabiga g`azab, hasadiga hasad qo`shildi. Kunlarning birida akalar to`plandilar va ba`zilari: "Yusufni o`ldiringlar yoki bu yerdan uzoqroq bo`lgan yerlarga tashlab kelinglar. Shundagina otangiz o`zingizga qoladi va sizlarnigina yaxshi koradi"- dedilar. Ulardan biri e`sa: "Yo`q, uni yo`l bo`yidagi quduqqa tashlanglar. Uni safarga chiqqanlar olib ketishsin!"- dedi. Akalar bu maslahatni ma`qulladilar. 3 – Ya`qub huzuridaBu maslahatdan so`ng akalar Ya`qub huzuriga keldilar. Ya`qub Yusufning boshiga biron narsa kelishidan qo`rqar va akalarining uni yoqtirmasliklari, unga hasad qilishlarini juda yaxshi bilar e`di. Ya`qub Yusufni akalari bilan yubormas e`di. Yusuf akalari bilan o`ynasa-da, uzoqlarga ketmas e`di. Akalar buni bilsalar-da, yomon niyyatlarini amalga oshirish uchun azm qildilar. Akalar otalariga dedilar: "Otajon, nega Yusufni biz bilan birga yubormaysiz? Nimadan qo`rqasiz? U bizning aziz va kichik ukamizdir. Hammamiz bir otaning farzandlarimiz. Aka-ukalar doimo birga o`ynaydilar. Nega biz birga ketib, birga o`ynamaymiz? "Uni biz bilan yuboring, maza qilib o`ynab kelsin. Bizlar uni himoya qilamiz". Ya`qub yoshi ulg`aygan qariya e`di. Ya`qub aqlli va halim-yumshoq e`di. Ya`qub Yusufning uzoqlashishini hohlamas va uning boshiga falokat kelishidan qo`rqar e`di. Shuning uchun ham u o`g`illariga: "Sizlar g`aflatda qolib, Yusufni bo`ri yeb qo`yishidan qo`rqaman"- dedi. O`g`illar: "Biz kuchga to`lgan yigitlar turganimizda bo`ri uni qanday qilib yesin?!"- dedilar. Ya`qub Yusufning akalari bilan birga ketishiga izn berdi. 4 – O`rmondaAkalar Ya`qubning Yusufga izn berishidan sevindilar va o`rmonga ketdilar. Yusufni o`rmondagi quduqqa tashladilar. Ular kichik Yusufga va yoshi ulg`aygan Ya`qubga rahm qilmadilar. Yusuf kichik bola e`di. Uning qalbi ham kichik e`di. Quduq e`sa chuqur va qorong`u, Yusuf e`sa quduqda yolg`iz e`di. Biroq, Alloh unga xushxabarlar berib dedi: "Sen qo`rqma, qayg`urma! Alloh sen bilan! Kelajakda sening boshingga ajoyib kunlar keladi. Sening huzuringga akalaring keladilar va sen ularga bu qilmishlarini so`zlab berasan". Akalar Yusufni quduqqa tashlaganlaridan so`ng to`planishib: "E`ndi otamizga nima deymiz?"- dedilar. Ulardan biri dedi: "Otamiz Yusufni bo`ri yeb qo`yishidan qo`rqishini aytgan e`di. Biz unga: "Otajon, siz to`gri aytgan e`kansiz. Yusufni bo`ri yeb qo`ydi" deymiz". Hamma bu maslahatni ma`qulladi va: "Juda to`g`ri, otamizga: "Otajon, uni bo`ri yeb qo`ydi"- deb aytamiz"- dedilar. Ularning ayrimlari: "Buning bir dalili bo`lishi kerak"- dedi. Boshqalari: "Uning dalili qondir"- dedilar. Akalar bir qo`chqorni keltirib so`ydilar va Yusufning ko`ylagini uning qoniga bo`yadilar. Akalar juda xursand bo`ldilar va: "Mana e`ndi otamiz bizlarga ishonadi"- dedilar. 5 – Ota huzurida"Akalar Ya`qubning oldiga kechqurun yig`lab keldilar". Va: "Otajon, biz Yusufni narsalarimiz oldiga qo`yib, quvlashmachoq o`ynab ketgan e`dik, uni bo`ri yeb ketdi"- dedilar va "Yusufning soxta qonga belangan ko`ylagini" berdilar-da: "Bu Yusufning qoni"- dedilar. Otalari Ya`qub payg`ambar, yoshi ulug` va farzandlaridan ko`ra aqlli e`di. Ya`qub bo`ri odamni esa uni parchalab va kiyimlarini yirtib tashlashini juda yaxshi bilar e`di. Yusufning kiyimlari yirtilmagan va soxta qonga belangan e`di. Shuning uchun ham Ya`qub qonning soxtaligi, bo`ri haqida o`g`illari aytgan so`z yolg`on e`kanligini tushundi-da, o`g`illariga: "Siz aytgan so`zlar yolg`on. "Shunday bo`lsada, chiroyli cabr qilishim kerak"- dedi. Ya`qub Yusuf uchun ko`p qayg`urdi. Lekin chiroyli sabr qildi. 6 – Yusuf quduqdaAkalar Yusufni quduqqa tashlab uyga qaytdilar va ovqatlarini eb, ko`rpalariga o`ranib uxladilar. Yusuf quduqda e`kan na eyish uchun ovqati va na yotish uchun ko`rpasi bor e`di. Akalar Yusufni unutdilar va miriqib uxladilar. Yusuf e`sa hech kimni unutmadi va uxlamadi. Ya`qub Yusufni, Yusuf e`sa Ya`qubni e`slar e`di. Yusuf quduqda, quduq e`sa chuqur e`di. Quduq o`rmonda, o`rmon e`sa qor`inchli e`di. U payt kecha, kecha e`sa zulmatli e`di. 7 – Quduqdan saroygaBir karvon shu o`rmondan o`tib borar e`di. Ular chanqagan va quduq qidirishar e`di. Ular quduqni ko`rdilar va suv olib kelishi uchun ichlaridan birini jo`natdilar. U odam quduqqa etib kelgach, chelakni tushirib, suv olish uchun torta boshladi. Chelak juda ham og`ir e`di. Tortib chiqarganida chelakda bir bola bor e`di! U odam hayratga tushib: "Suyunchi beringlar, bir bola chiqdi"- dedi. Karvondagilar bundan xursand bo`ldilar, biroq, buni sir tutishga qaror qildilar. Karvon Misrga etib keldi. Karvondagilar Yusufni bozorga olib borib: "Bu bolani kim sotib oladi? Bu bolani kim sotib oladi?"- deb ovoza qildilar. Aziz Yusufni bir necha kumush tangaga sotib oldi. Karvondagilar Yusufni sotdilar, biroq, uning kim e`kanini bilmagan e`dilar. Aziz Yusufni saroyiga olib bordi va xotiniga: "Yusufni yuvib, tarab qo`ying, u aqlli bola"- dedi. 8 - VafodorlikAzizning xotini Yusufni Azizga xiyonat qilishga chaqirdi. Lekin, Yusuf bu ishdan bosh tortib: "Yo`q! Men hojamga xiyonat qilmayman. U menga yaxshiliklar qildi. Men Allohdan qo`rqaman"- dedi. Azizning xotini g`azablandi va e`riga Yusuf ustidan shikoyat qildi. Aziz xotinining yolg`on so`zlayotgani va Yusuf vafodor e`kanini bildi va xotiniga: "Sen xato qilganlardan birisan"- dedi. Yusufda Misrda o`z chiroyi bilan tanilagan va uni kim ko`rsa: "Bu inson e`mas. U go`zal farishtadir!"- der e`di. Azizning xotini Yusufdan g`azablandi va: "Unday bo`lsa qamoqqa ketasan!"- dedi. Yusuf: "(Bu gunohni qilgandan ko`ra), qamoqqa kirishim men uchun yaxshiroqdir"- dedi. Aziz bir necha kun o`tganidan so`ng Yusufni qamoqqa jo`natmoqchi bo`ldi. Aziz Yusufning ayb ish qilmaganini yaxshi bilar e`di. Yusif qamoqqa tushdi. 9 - Zindondagi nasihatYusuf zindonga tushdi. Zindondagi bandilar Yusufning oliyjanob, rahmdil va ilmli yigit e`kanini bildilar. Bandilar Yusufni yaxshi ko`rib, humat qildilar. Bandilar Yusuf birga e`kanidan quvondilar va Yusufni ulug`ladilar. Zindonga Yusuf bilan birga ikki bandi ham kir gan e`dilar. Ular Yusufga ko`rgan tushlarini aytib berdilar. Ulardan biri: "Men (mast qiluvchi) sharob tay yorlayotgan e`dim"- dedi. Ikkinchisi e`sa: "Mening boshim ustida non va u nonni qushlar eyapti"- dedi. Ular tushlarining ta`birini so`radilar. Yusuf tush ta`birlarini yaxshi bilar e`di. Yusuf payg`ambarlardan e`di. Yusuf yashagan zamondagi odamlar Allohdan boshqa narsalarga sig`inar e`dilar. Ular o`zlari turli xudolarni qilib olgan e`dilar. Ular: "Bu - quruqlik xudosi. Bu - dengiz xudosi. Bu – rizq xudosi. Bu – yomg`ir xudosi"- der e`dilar. Yusuf bularning barchasini ko`rar va kular e`di. Yusuf bularning barchasini bilar va yig`lar e`di. Yusuf odamlarni Alloh yo`liga da`vat e`tishni hohlar e`di. Alloh ta`olo bu da`vatning zindonda bo`lishini hohlagan e`di. Zindondagi bandilar nasihatga loyiq e`masmi? Zindondagi bandilar shafqatga loyik e`masmi? Zindondagi bandilar Allohning bandasi e`masmi? Zindondagi bandilar Odamning zurriyoti e`masmi? Yusuf zindonda bo`lsada, hur va jur`atli e`di/ Yusuf faqir bo`lsada, o`ta saxovatli e`di. Payg`ambarlar har zamon haqiqatni baralla aytadilar. Payg`ambarlar har zamon e`zgulikni hadya e`tadilar. 10 – Yusufning hikmatiYusuf ichida o`ziga: Menga bu ikki odamni e`htiyoj olib keldi. Muhtoj odam muloyim va itoatli bo`lib, so`zla rimga quloq soladi. Agar ikkovlariga biron narsani aytsam, boshqa bandilar ham tinglaydilar"- dedi. Biroq, Yusuf shoshilmadi. Balki, ularga: "Taomingiz kelguniga qadar tushlaringizning ta`birini aytib beraman"- dedi. U ikkisi o`tirdilar va xotirjam bo`ldilar. So`ngra, Yusuf ularga: "Men tush ta`birlarini bilgan odamman. (Buni menga Robbim bildirdi)- dedi. U ikkisi bu so`zlardan xursand bo`ldilar va tinchlandilar. Yusuf bu fursatni g`animat bildi va nasihatini boshladi. 11 – Tavhid haqidagi nasihatYusuf dedi: "(Menga buni Robbim bildirdi). Lekin Alloh ilmini har kimga ham beravermaydi. Alloh ilmini mushrikka bermaydi. Siz ikkingiz robbim menga nega bildirganini bilasizlarmi?! Chunki men shirk ahlining yo`lini tark e`tdim. (Va otalarim Ibrohim, Ishoq va ya`qubning yo liga e`rgashdim). (Bizning Allohga biron narsani sherik qilishi miz mumkin e`mas). Tavhid faqat biz uchungina e`mas. Balki, u bar cha insoniyat uchundir. (Bu Allohning bizga va odamlarga bergan fazlidandir. Biroq, ko`p odamlar shukr qilmaydilar)". Yusuf so`zini to`xtatib, so`radi: "Sizlar: "Quruqlik xudosi, dengiz xudosi, rizq xudosi va yomg`ir xudosi"- deysizlar. Biz e`sa: "Alloh barcha narsalarning robbisidir", deymiz. (Xilma-xil xudolar yaxshimi yoki Yagona, G`o lib Allohmi?). Quruqlik xudosi, dengiz xudosi, rizq xudosi va yomg`ir xudosi qayerda? (Ularning yaratgan narsalarini menga ko`rsatinglar-chi! Yoki ularning osmonlar (ni yaratishda) she rikliklari bormi?). Yerga, osmonga va insonga qaranglar! (Bu Allohning yaratgan maxluqidir. Sizlar Al lohdan boshqalari yaratgan narsalarni menga ko`rsatinglar!). Nega: "Quruqlik xudosi, dengiz xudosi, rizq xu dosi va yomg`ir xudosi", deysizlar. [(Bular) siz va otalaringiz qo`ygan ismlar, xolos]. Hukm qilish, e`gadorlik va buyurish Al lohga xosdir. (Allohgagina ibodat qilinglar!). (Shugina to`g`ri yo`ldir). [Lekin odamlarning ko`plari (buni) bilmaydilar]. 12 – Tushning ta`biriYusuf nasihatini tugatgach, ularga tush ta`birini aytib berdi: ["Sizlardan biringiz hojasiga soqiy (kosagul) lik qiladi]. (Ikkinchingiz e`sa dorga osiladi va uning boshidan qushlar eydi). Yusuf birinchi bandiga: "(Meni hojang oldida tilga ol!)- dedi. U ikki bandi zindondan chiqdilar: birinchisi podshohga soqiy bo`ldi, ikkinchisi e`sa osildi. Soqiy podshoh huzurida Yusufni tilga olishni unutdi va Yusuf zindonda bir necha yil qolib ketdi. 13 – Podshohning tushiMisr podshohi ajoyib tush ko`rdi. U tushida ettita semiz sigir ettita ozg`in sigirni yeyotganini, hamda ettita yashil va ettita quruq sunbula (boshoq) ni ko`rdi. Podshoh bu tushdan hayron bo`ldi va a`yonlaridan buning ta`birini so`radi. A`yonlar: “Bu hech narsa e`mas. Uyqudagi odam asli bo`lmagan ko`p narsalarni tushida ko`rishi mumkin- dedilar. Lekin soqiy: “Yo`q, men sizlarga bu tushning ta`birini aytib beraman”- dedi-da, zindonga ketdi va Yusufdan podshoh ko`rgan tushning ta`birini so`- radi. Yusuf oliyjanob va sahovatli, Allohning maxluqlariga mehribon e`di. Shuning uchun ham tushning ta`birini aytib berdi. Yusuf tushning ta`birini aytish bilan cheklanib qolmadi, balki, qanday tadbirlar qilish kerakligini ham ko`rsatib berdi: “Yetti yil don e`kinglar va qorningizdan ortganini g`amlanglar. Yetti yildan so`ng qahatchilik keladi. U kunlarda g`amlagan donlaringizning ko`p qismini yeysizlar va oz don ortib qoladi. Bu qahatchilik yetti yil davom e`tadi. Shundan so`nggina (Allohning) yordam (i) keladi va serobgarchilik bo`ladi”. Soqiy ketdi va tush ta`birini podshohga aytib berdi. 14 – Podshoh Yusufga odam jo`natdiPodshoh bu ta`bir va tadbirni e`shitib xursand bo`ldi va: “Bularni kim aytib berdi? Bizlarga samimiy bo`lgan va tadbirlar ko`rsat- gan kishi kim?”- dedi. Soqiy: “U – rostgo`y va mening siz janoblariga soqiy bo`lishimni aytib bergan Yusufdir”- dedi. Podshoh Yusuf bilan ko`rishishni hohladi va: “Menga uni olib kelinglar. Men uni o`zim uchun ozod qilaman”- dedi. 15 – Yusuf tekshirishni talab qildiE`lchi Yusufning huzuriga kelib: “Podshoh seni o`z huzuriga chaqirayapti”- dedi. Yusuf zindondan shunday chiqib ketishni hohlamadi. Axir odamlar: “Bu o`sha Yusuf. U Azizga xiyonat qilib, kecha zindonga tushgan e`di”- demaydilarmi. Yusuf oriyatli, hayoli va aqlli e`di. Agar uning o`rnida boshqa birorta odam bo`lsa va unga podshohning e`lchisi kelib: “Seni podshoh yo`qlatdi va seni kutib turibdi” desa e`di, zindon e`shigi tomon shoshilar va zindondan chiqar e`di. Biroq, Yusuf unday qilmadi. Yusuf shoshilmadi, balki e`lchiga: “Men ishimni qayta ko`rib chiqilishini hohlayman”- dedi. Podshoh Yusufning nega qamalgan e`kanini qayta ko`rib chiqdi va o`zi ham, odamlar ham Yusufning aybdor e`masligini bildilar. Yusuf zindondan aybsiz o`laroq chiqdi va podshoh unga izzat-ikrom ko`rsatdi. 16 – Xazinadorlik boshidaYusuf odamlarda omonatdorlik ozaygani va xiyonatkorlik ko`payganini bilar e`di. Yusuf odamlarning Alloh moliga qilayotgan xiyonatlarini ko`rar va Allohning Yer yuzida boyliklari ko`p bo`lsada, zoe bo`layotganini bilar e`di. Allohning boyliklari zoe bo`lar e`di. Chunki hukmdorlar Allohdan qo`rqmas e`dilar. Zero, ularning itlarining qorinlari to`q, lekin odamlar bir burda non topa olmas e`dilar. Ularning uylari ham gazmollar bilan o`ralgan, biroq, odamlar badanlarini to`sadigan bir parcha latta topa olmas e`dilar. Odamlar yerdagi xazinalardan omonatdor va bilmdon xazinador bo`lsagina odilona foydalanishlari mumkin e`di. Chunki hazinador omonatdor bo`lib, bilimdon bo`lmasa Yer xazinalari qayerda va ulardan qanday foydalanish kerakligini bilmaydi. Agar hazinador bilimdon bo`lib, omonatdor bo`lmasa, xazinadan o`z manfaati yo`lida ishlatib, xiyonat qilishi mumkin. Yusuf ham omonatdor va ham bilimdon e`di. Yusuf amirlarning odamlar haqqini yegan hollarida tashlab qo`yishni hohlamas e`di. Yusuf odamlarning ochlikdan o`lib ketishlariga toqat qila olmas e`di. Yusuf haqiqatni aytishdan hayo qilmas e`di. U podshohga: “Meni hazinabon qilib ta`yin e`ting. Men omonatdor va bilimdonman”- dedi. Shunday qilib Yusuf Misr davlatining hazinasiga omonatdor bo`ldi. Odamlar juda ham rohatlandilar va Allohga hamdlar aytdilar. 17 – Yusufning akalari keldiMisr va Shomda, Yusuf xabar berganidek, ocharchilik boshlandi. Shomliklar ham, Ya`qub ham Misrda rahmdil, saxovatli xazinador borligini, odamlar uning oldiga borib, don olayotganini e`shitdilar. Ya`qub ham o`g`illarini donga almashtirishlari uchun mol bilan jo`natdi. Binyamin otasining oldida qoldi. Chunki Ya`qub Binyaminni juda ham sevar va o`zidan uzoqlashishini hohlamas e`di. Chunki Ya`qub Yusufning boshiga biror musibat kelishini hohlamaganidek, Binyaminning boshiga ham biror musibat kelishini hohlamas e`di. Akalar Yusuf tomon yo`lga chiqdilar. Biroq, xazinador ukalari Yusuf e`kanini bilmas e`dilar. Ular xazinador quduqdagi Yusuf e`kanini bilmas e`dilar. Chunki ular Yusuf o`lgan deb o`ylar e`dilar. Axir qanday o`lmasin! Quduq chuqur va o`rmonda. O`rmon e`sa qo`rqinchli, vaqt ham kecha va kecha zulmatli e`di-ku! “Yusufning akalari Yusufning huzuriga kirdilar. Yusuf ularni tanidi, biroq, ular Yusufni tanimadilar”. Ular Yusufni tanimadilar, lekin, Yusuf ularni tanidi. Yusuf ularni tanidi. Ular Uni quduqqa tashlagan, balki, o`ldirmoqchi bo`lsalarda, Alloh saqlagan e`di. Shunday bo`lsada, Yusuf ularga bu haqida biron bir so`z ochib, sharmanda qilmadi. 18 – Yusuf va akalar o`rtasidagi suhbatYusuf ular bilan suhbatlashdi va dedi: “Qayerdansizlar?” Ular: “Kan`ondanmiz”- dedilar. - Otangiz kim? - Ya`qub ibn Ishoq ibn Ibrohim (ularga Allohning salavot va saomlari bo`lsin) - Sizlarning boshqa ukalaringiz ham bormi? - Ha, uning ismi Binyamin. - Nega u sizlar bilan birga kelmadi? - Otamiz uni juda ham yaxshi ko`radi va uning o`zidan uzoqlashishini hohlamaydi. - Nega sizlar bilan yurishiga ruxsat bermaydi? U hali kichikmi? - Yo`q. Uning Yusuf ismli bir akasi bor e`di. U biz bilan birga quvlashmachoq o`ynash uchun chiqqan e`di. Biz uni narsalarimiz oldida tashlab ketgan e`dik. Uni u yerda bo`ri yeb ketdi. Yusuf ichida kuldi. Biroq, biron so`z aytmadi. Chunki U, ukasi Binyamin bilan ko`rishishga mushtoq e`di. Alloh ta`olo Ya`qubni yana bir marta imtihon qilmoqchi bo`ldi. Yusuf akalariga don berishlari uchun amr e`tdi va akalariga: “Ukangizni ham olib kelinglar!”. Agar olib kelmasangiz, don ola olmaysizlar”- dedi. Yusuf hizmatchilariga akalari olib kelgan mollarni ham donlariga qo`shib qaytarishlariga buyurdi. 19 – Ya`qub va o`gillari o`rtasidagi suhbatOg`illar otalari huzuriga qaytib, bo`lgan voqealarni aytib berdilar va: “Ukamizni ham biz bilan jo`nating. Bo`lmasa Azizdan hech narsa ola olmaymiz”- dedilar. Ular Ya`qubdan Binyaminni istagan e`dilar. O`g`illar: “Biz uni himoya qilamiz!”- dedilar. Ya`qub dedi: “(“Bundan avval akasini sizlarga ishonib topshirganimdek, buni ham sizlarga ishonib topshirayinmi?”). Sizlar Yusufning qissasini unutdingizmi? Sizlar Binyaminni Yusufni himoya qilgandek himoya qilmoqchimisiz?! (Alloh himoya qiluvchilarning e`ng yaxshisidir. U Rahmlilarning rahmlisidir)”. Og`illar donga almashtirish uchun olib borgan narsalarini qaytib kelganini ko`rdilar va otalariga: “Aziz oliyjanob odam. U bizga olib borgan narsalarimizni ham qaytarib beribdi. Bergan donlari e`vaziga hech narsa olmabdi. Biz bilan birga Binyaminni ham jo`nating, uning haqqini ham olaylik!”- dedilar. Ya`qub ularga: “Uni kuchingiz etganicha o`zingiz bilan birga qaytarib kelish uchun Allohga ahd bermaguningizcha sizlar bilan birga yubormayman”- dedi. O`g`illar Allohga ahd berdilar. Ya`qub: “Alloh aytgan so`zlarimizga vakildir”- dedi. Ya`qub o`g`illariga: (“Hammangiz bir darvozadan kirmangiz! Hammangiz boshqa-boshqa darvozalardan kiringiz!”)- dedi. 20 – Binyamin Yusuf huzuridaAkalar otalarii tayinlaganidek, turli darvozalardan kirib keldilar va Yusufning huzurida hozir bo`ldilar. Yusuf Binyaminni ko`rgach juda ham quvondi va uni o`z uyiga joylashtirdi va: “Men sening akangman”- dedi. Binyamin xotirjam bo`ldi. Yusuf oradan uzoq vaqt o`tganidan so`nggina Binyamin bilan ko`rishdi va ota-onasi, uyi va yoshlik chog`larini e`sladi. Yusuf Binyaminning o`z huzurida qolishini, uni har kuni ko`rish va u bilan suhbatlashish hamda undan uyi-xonadoni haqida so`rashni hohlar e`di. Lekin buning qanday iloji bo`lishi mumkin? Axir Binyamin e`rtaga Kan`onga qaytadi-ku! Buning qanday iloji bo`lishi mumkin? Axir akalar Binyaminni qaytarib olib kelish uchun Allohga ahd berdilar-ku! Yusuf Binyaminni sababsiz o`z huzurida olib qolishi mumkinmi? Axir odamlar: “Aziz Kan`onlini sababsiz ushlab qoldi”- deb aytmaydilarmi? Axir bu katta zulm-ku! Yusuf aqlli va zukko e`di. Yusfning xonasida qimmatbaho idish bor e`di. Yusuf shu idishda ichar e`di. Yusuf bu idishni Binyaminning narsalari ichiga qo`yib qo`ydi va jarchi akalarga qarata: “Sizlar o`g`irlik qildingiz!”- dedi. Akalar burilib: “Nimangizni yo`qotdingiz?”- deb so`radilar. Jarchilar: “Podshohning idishini. Uni kim topib olib kelsa, unga bir tuyaga yuk bo`ladigan mukofot bor”- dedilar. Akalar: “(Aloh nomiga ond ichib aytamizki, sizlar bizlarning Yer yuzida fasod yoyish uchun kelmaganimizni va bizlar o`g`ri e`masligimizni yaxshi bilasizlar!)- dedilar. Jarchilar: (“Yolg`on gapirgan bo`lsangiz, o`g`rining jazosi nima bo`ladi?”)- deb so`radilar. Akalar: “Kimning yukidan chiqsa, bu uning jazosidir. Biz zolimlarni shunday jazolaymiz)- dedilar. Idish Binyaminning yuklari ichidan chiqdi. Akalar xijolat bo`ldilar. Keyin e`sa uyalmay: “Binyamin o`g`irlik qilgan bo`lsa, uning akasi Yusuf ham bundan avval o`g`irlik qilgan e`di”- dedilar. Yusuf bu buhtonni e`shitdi, biroq, sukut saqladi. Yusuf bu so`zlarga g`azablanmadi. Chunki u, oliyjanob va halim e`di. Akalar: (“E`y, Aziz, uning qari otasi bor. Uning o`rniga bizlardan birimizni oling. Biz sizni yaxshilik qiladigan odam deb o`ylaymiz”- dedilar). Yusuf: [Narsamiz chiqqan kimsadan boshasini olib qolishdan Alloh saqlasin. (Agar boshqasini olib qolsak) zolimlardan biri bo`lamiz-ku!”- dedi]. Shunday qilib, Binyamin Yusufning oldida qoldi va ikki aka-uka xursand bo`ldilar. Yusuf uzoq zamondan beri yolg`iz va o`z oilasidan hech bir kishini ko`rmagan e`di. Alloh ta`olo unga Binyaminni olib keldi. Yusuf Binyaminni har kuni ko`rishi va u bilan gaplashishi uchun olib qolmasinmi? Ukaning aka oldida qolishi zulmmi? Yo`q! Yo`q! 21 – Ya`qub tomonAkalar otalari huzuriga qanday qaytishlari haqida hayron bo`lib qoldilar. Akalar otalariga nima deyishlari haqida o`ylanib qoldilar. Ular kecha otalarini Yusufni deb qiynagan e`dilar, bugun Binyaminni deb qiynasinlarmi?! Akalarning kattasi Ya`qubning huzuriga qaytishdan uyaldi va ukalariga: (“Otangizning huzuriga qaytinglar va: “Otajon, o`g`lingiz o`g`irlik qildi. Biz bilgan narsalarimizgagina guvoh bo`ldik. Biz bilmagan narsamizni himoya qila olmas e`dik”- deb aytinglar”)- dedi. Ya`qub bo`lib o`tgan voqealarni tinglagach bu ish Alloh tarafidanligi va U Ya`qubni sinayotganini bildi va o`yga toldi: “Kecha Yusuf uchun qayg`urgan e`di. Bugun e`sa Binyamin uhun qayg`urmoqda. Alloh unga ikki musibatni jam qilmaydi. Alloh uni ikki o`g`li bilan musibatlamaydi. Demak-ki, bu ish Alloh tarafidan. Dmak-ki, bu ishda Allohning sirli hikmati bor. Alloh bandalarini imtihon qilib, keyin quvontirib, ularga ne`matlar ato e`tadi. Katta o`g`il ham Misrda qolibdi va Kan`onga qaytishdan uyalibdi. Nahotki, uchunchi o`g`ilni ham deb qayg`uraymi. Bundan avval ikki o`g`ilni deb oz qayg`urdimi?! Bunday bo`lishi mumkin e`mas”. Ayni shu paytda Ya`qub xotirjam bo`ldi va: (“Shoyad Alloh barcha o`g`illarimni o`zi olib kelsa. Darhaqiqat, U Bilguvchi, Hakim zotdir”)- dedi. 22 – Sir fosh bo`ldiYa`qub ham inson e`di. Uning ko`ksida bir parcha tosh e`mas, balki, inson qalbi bor e`di. Shuning uchun ham Yusufni yana bir bor e`slab, g`amlari yangilandi va: (“Oh, e`y, Yusuf”)- dedi. O`g`illari uni koyib: “Siz o`lguningizcha Yusufni e`slayverar e`kansiz-da”- dedilar. Ya`qub: (“Men qayg`u alamlarimni Allohga shikoyat qilaman va Allohdan sizlar bilmagan narsalarni bilaman”)- dedi. Ya`qub noumidlik kufr e`kanini bilar va Uning Allohdan katta umidi bor e`di. Ya`qub Yusuf va Binyaminni jiddiy qidirishlari uchun o'g'illarini Misrga yubordi va ularni Allohning rahmatidan noumid bo`lishlaridan qaytardi. O`g`alar uchunchi marta Misrga ketdilar. Ular Yusufning huzuriga kirib, faqirliklari va musibatlaridan shikoyat qildilar va buning chorasini istadilar. Ularning so`zlarini e`shitar e`kan Yusuf hayajonlandi va o`zini tuta olmadi: “Otamning o`g`illari, payg`ambarlar o`g`illari podshohlardan biriga o`z faqirliklaridan shikoyat qiladilarmi? Qachongacha ulardan yashiray? Qachongacha ularni bu holatda ko`ray? Qachongacha otamni ko`ra olmayman?”. Yusuf o`zini tuta olmadi va o`g`alariga dedi: “Sizlar bilmay Yusuf va uning ukasiga nima qilganingizni bilasizlarmi?!” Og`alar bu sirdan o`zlari va Yusufgina xabardorligini bilar e`dilar. Shuning uchun ham, oldilaridagi odam Yusuf e`kanini bildilar. Vo ajab! Yusuf tirikmi?! U quduqda o`lmadimi?! Hazinabon o`sha Yusufmi?! Bizga don berishni amr e`tgan Yusufmidi?! Ular o`zlari bilan gaplashayotgan odamning Ya`qubning o`g`li Yusuf e`kanida shubhalari qolmadi! Ular: (“Siz Yusufmisiz?!”- dedilar). Yusuf: [(Ha,) men Yusufman va bu mening ukam. Alloh bizga lutf qildi. Kim taqvo qilib, sabr e`tsa, Alloh yaxshilik qilganlarning savobini zoe qilmaydi]”- dedi. Akalar: (“Alloh sizni bizdan afzal ko`rdi. Biz xato qiluvchilardan bo'ldik”- dedilar). Yusuf ularni qilgan ishlari uchun malomat qilmadi, balki: (“Alloh sizlarni kechiradi. U rahmlilarning rahmlirog`idir”)- dedi. 23 – Yusuf Ya`qubga e`lchi yubordiYusuf otasini juda ham sog`ingan e`di. Nega sog`inmasin, axir, oradan qancha zamonlar o`tdi. E`ndi qanday sabr qilsin, sir fosh bo`ldi-ku! Otasi yemasa, ichmasa, uxlamasa Yusuf qanday yeb, ichsin! Sir ochildi va Alloh ta`olo Ya`qubning quvonishini hohladi. Ko`p yig`lagani va qayg`urgani uchun Ya`qubning ko`zlari ko`r bo`lgan e`di. Shuning uchun ham Yusuf akalariga: (“Bu ko`ylagimni olib borib, otamning yuziga tashlanglar. Uning ko'zlari sog'ayadi va huzurimga xonadoningizdagi barchani olib kelinglar!”)- dedi. 24 – Ya`qub Yusufning huzuridaAkalar Yusufning ko'ylagiini Kan`onga olib kelar e`kanlar, Ya`qub Yusufning hidini his e`tdi va: (“Men Yusufning hidini sezmoqdaman”)- dedi. [(Atrofidagilar): “Siz hali ham e`ski adashishligingizdasiz!”- dedilar]. Lekin Ya`qub rost gapirgan e`di. (Xushxabarchi kelib, ko'ylagni Ya`qubning yuziga tashlagach, Ya`qubning ko`zlari ochildi va u: “Men sizlarga Allohdan bilmagan narsalaringizni bilaman”- deb aytmaganmidim- dedi). O`g`illar: (Otajon, ginoglarimiz uchun istig`for ayting, biz xato qiluvchilardan bo'ldik”- dedilar). Ya`qub: (“Albatta, gunohlaringizni kechirishi uchun robbimdan istigfor so`rayman. Darhaqiqat, U rahmli kechiruvchi zotdir”- dedi). Ya`qub Misrga yetib kelganida Yusuf uning istiqboliga shiqdi. U ikkisining quvonchi haqida so`ramang! Bu kun Misrdagi unutilmas va muborakli kunlardan biri bo`lgan e`di. Yusuf ota-onasini taxtga o`tqazdi va hammalari Yusufga sajda qilib yiqildilar. Yusuf: (Bu ilgari ko`rgan tushimning ta`biridir. Robbim uni haqiqatga aylantirdi”)- dedi. (Men o`n bir yulduz, Quyosh va Oyning menga sajda qilayotganlarini ko`rdim). Yusuf Allohga ko`p go'zal hamdlar aytdi. Yusuf bu ne`mat uchun Allohga ko`p shukr qildi. Ya`qub va uning oilasi Misrda uzoq zamon qoldilar. Ya`qub va uning xotini Misrda vafot e`tdilar. 25 – Chiroyli xotimaUlkan podshohlik Yusufni Alloh ta`ologa ibodat qilishdan to`sa olmadi. Yusuf Alloh ta`oloni ko`p zikr qilar, Unga ibodat qilar va Undan qo`rqar e`di. Yusuf Allohning hukmi bilan hukm qilar va Allohning amrlarini ijro e`tar e`di. Yusuf podshohlikni ko`p ko`rmas va uni katta narsa deb hisoblamas e`di. Yusuf podshohlardek o`lib, qiyomat kunida podshohlar bilan birga to`planishni yoqtirmas e`di. Balki, U qul kabi o`lishni va qiyomat kuni solih bandalar bilan birga to`planishni yoqtirar e`di. Yusuf quyidagicha duo qilar e`di: (“Robbim, Sen menga podshohlikni berding va tushlar ta`birini bildirding. (E`y,) Osmonlar va Yerni yaratgan zot, Sen mening dunyo va oxiratdagi hojamsan, mening jonimni musulmon holimda ol va solih bandalar qatorida qil!”). Alloh ta`olo Yusufni musulmon holida vafot e`ttirdi va otalari Ibrohim, Ishoq va Ya`qublar qatoriga qo`shdi. Alloh payg`ambarimizga va ularga salavot va salomlar yo`llasin! * * * |